Då Patrik kom til Bergen.

Måndag den 2. november var den store dagen. Bergen kino skulle vise Patrik 1,5. Dette er ei sak eg saman med LLH Bergen og Hordaland har jobba med sidan filmen IKKJE gjekk på kino i Bergen i vår. Det å kunne jobbe med film og politikk samstundes må vere toppen av lykke! Dei fleste kjenner nok historia (om du ikkje gjer, send meg ein mail og eg gir deg ein gjennomgang). Eg var veldig spent på om alle som hadde tinga billett ville kome, og det såg jammen slik ut. Det var nesten 150 menneske(bildet er teke kl 15.50), noko eg er veldig nøgd med og stolt over!

Filmen er fin. Eg har sjølvsagt sett den før, den kom trass alt på DVD for ei stund sidan. Likevel er det noko heilt anna å sjå den på kino. Kjensla eg hadde då filmen sette i gong var... spesiell. Det skjedde verkeleg. At regissøren var med gjorde det heile spesielt. Ho fortalde at det ikkje hadde vore berre lett å skulle lage filmen heller. Det er verkeleg trist at det å lage filmar med homofile i hovudrollene er kontroversielt. Vi lever i 2009! Størst av alt er kjærleiken. Det burde ikkje spele noko rolle om det var ei kvinne og ein mann, to menn eller to kvinner.

Gjennom heile filmen sat eg med gåsehud. Eg lo, eg nikka gjenkjennande, eg felte nokre tårer og smilte av den fine slutten. Som byrådsleiaren sa: "Eg hadde ikkje ORKA noko anna enn ein happy ending på denne filmen!"

Då eg kom heim måtte eg sjølvsagt finne songane frå filmen og laste ned. Dolly Parton med "Here you go again" og Tanja Tucker med "Love me like you used to". Når eg høyrer på dei på iPoden min tenkjer eg tilbake på filmen, og eg trur eg har lyst til å sjå den i dag. Det passer jo bra når vi har Vilde Marie på besøk :)

Dersom du ikkje har sett filmen rådar eg deg til å gjere det NO! Du får kjøpt den blant anna på cdon.no :)

Les kva BLIKK skriv om saka.