As sure as I am; det blir ingen sommar utan Wimbledon!

Dersom du ikkje skjønar overskrifta mi er du sikkert av dei som ikkje syns tennis er ein fantastisk sport. Du bryr deg sikkert ikkje om Wimbledon* heller. antageleg har du aldri heia på McEnroe og kasta racketen lufta på ekte McEnroe**-måte slik at du blødde naseblod. Kanskje du er blant dei som seier "I Jesu Kristi Frelserens navn; tennis?!?"***

(I tillegg er du sikkert ingen stor fan av Crowded House heller)

Eg derimot er ein av dei som sat klistra til tv-skjermen når dei viste Wimbledon-turneringa. Etterpå måtte eg sjølvsagt ut og gjere slik som dei hadde gjort på tv. Ikkje reint sjeldan kasta McEnroe racketen sin i lufta eller bakken i sinne. Det er kanskje det eg hugser best av han. Og at eg aldri heilt fekk taket på å ta i mot racketen. Det var dessutan ein badminton-racket som tenderte til å gå sund når eg heiv den i bakken. I denne veka om sommaren var eg ofte tennis-proff. Resten av året var eg fotball-proff i Italia. Juventus. Sjølvsagt på herrelaget. Låveveggen og steinen var gode medspelarar, og eg scora mangt eit vakkert mål. Men no prata vi om tennis. Eg gjorde i alle fall.

I dag nytta eg høvet til å sjå eine semifinala i Wimbledon, og ikkje uventa vann Federer. Eg syns det var litt dumt at Roddick slo Murray i den andre semien, men trur kanskje Federer er happy-schnappy! Finala er vel så godt som vunne, men ein veit jo aldri. Ballen er, nett som i fotball, rund. Og svært spretten. Og Federer viste i dag at han kunne gjere feil.

At eg i tillegg fekk ein Spiderman-tennistrappetrollgreie av Synnøve i dag gjorde dagen nærast perfekt. Og eg ser fram til finala! :)

* Den eldste og mest prestisjetunge tennisturneringa i verda
** Ein av dei store spelarane på 80-talet
*** Sitat frå "Mannen som elsket Yngve"